Geplaatst op

In het moment van De Dood

Het afgelopen half jaar heb ik mij ondergedompeld in de dood. Niet letterlijk, maar wel figuurlijk. Uiteraard heb ik mijn ritueelbegeleidingsopdrachten bij uitvaart. En daarnaast heb ik mij verdiept in stervensbegeleiding.

Ik deed een praktische en aanbevelenswaardige workshop liefdevolle stervensbegeleiding. Een opleiding spirituele zorg bij sterven en rouw. Een workshop Vroedvrouwe bij Sterven. En vandaag een Midwinterviering met Vrouwe Dood.

Vroeger was ik panisch voor de dood. Echt doodsbang. De nacht kon mij zó bij de keel grijpen dat ik mijn bed weer uitstapte om manlief te gaan knuffelen, die zonder enig argwaan beneden televisie zat te kijken.

Maar sinds het heengaan van mijn moeder roept De Dood. Niet dat ik dood wil. Integendeel zelfs. Ik voel echt een enorme aandrang om te leven. En tegelijkertijd heb ik stervenden en rouwenden iets te bieden.

Met wat ik heb geleerd en belangrijker nog, met wat ik voel, kijk ik De Dood in de ogen. Houd ik de hand van de stervende vast. Breng ik aandacht en liefde in dat heilige moment waarin de stervende overgaat van leven naar dood.

Wat ik kan en doe is op zich niet zo bijzonder. Iedereen kan het en ik help je graag om daarin op jezelf te vertrouwen. Maar het ook echt doen is een stapje verder. En toch. Ik ondersteun je met liefde om van grote betekenis te zijn op het moment van verscheiden van een dierbare. Voor hem, of haar, en voor jou.

Omdat er wellicht niets, maar dan ook echt niets, betekenisvoller in het leven kan zijn dan aanwezig zijn in het moment van De Dood.

Geplaatst op

Wat je altijd al wilde weten

De vraag die ik best eens krijg, en die misschien wel valt in de categorie ‘altijd al willen weten, maar nooit durven vragen’ is ‘Wat doet een ritueelbegeleider eigenlijk’?

Een ritueelbegeleider is erin gespecialiseerd nabestaanden te helpen een uitvaart inhoudelijk vorm te geven. Er zijn uitvaartondernemers die dit in hun ‘pakket’ hebben, maar er zijn ook uitvaartondernemers die zich liever houden bij (de enorme hoeveelheid) praktische, administratieve en juridische handelingen die verricht moeten worden, en graag een ritueelbegeleider inschakelen voor het bedenken en uitwerken van de inhoud van de afscheidsceremonie zelf.

Omdat het veel werk is. Veel van de organisator vraagt. Omdat het een vak is. En omdat samenwerken meer brengt dan alleen werken. Omdat een goed en mooi afscheid belangrijk is voor nabestaanden.

Eigenlijk is ritueelbegeleiding al een heel oud beroep. Want er zijn parallellen te trekken met datgene wat een pastoor of een dominee deed en doet bij een uitvaartplechtigheid in de kerk. Echter, steeds minder mensen kiezen voor een afscheid in kerk, dus wat doe je dan? Er zijn ook verschillen met de pastoor en de dominee.

Het grootste verschil is vaak het niet-religieuze. Uiteraard kan een ritueelbegeleider zijn of haar eigen geloof hebben, en zegt het ook niets over de mate van spiritualiteit die een ritueelbegeleider ervaart in het leven of kan inbrengen in een afscheid. Maar waar bij een afscheid in de kerk toch ook het gedachtengoed van die kerk een belangrijke rol speelt (wat prachtig is als het ook bij de overledene en nabestaanden past), ligt bij een ritueelbegeleider de nadruk op het persoonlijke, wat dus niet religieus hoeft te zijn (maar het kán wel).

Wat was de rode draad in iemands leven, of misschien wel de minder grijpbare gouden draad? Is er een metafoor of symbool voor het geleefde leven? Iets dat, in een ritueel of misschien wel in de hele afscheidsceremonie vervlochten kan worden?

Ritueelbegeleiders kunnen ook worden ingezet als er bijvoorbeeld sprake is van complexe familieverhoudingen en de nabestaanden met een onafhankelijke ‘buitenstaander’ willen komen tot een mooi afscheid.

Ritueelbegeleiders hebben geleerd altijd aan te sluiten bij de nabestaanden voor wie ze werken. Maar bovendien zijn ze er in alle soorten en maten. Er is er dus altijd een die bij jou of jullie past.

Mocht je nog meer willen weten, neem dan gerust eens contact met me op. Ik vertel je er graag meer over!